คำศัพท์ภาษาไทย

ขลุ่ย

ภาษาจีน笛子

คำอ่าน [dí zi]

ภาษาจีน洞箫

คำอ่าน [dòng xiāo]

ภาษาจีน横笛

คำอ่าน [héng dí]

ภาษาจีน箫

คำอ่าน [xiāo]

พจนานุกรมไทย ขลุ่ย หมายถึง:

  1. [ขฺลุ่ย] น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งสำหรับเป่าให้เป็นเพลง มักทําด้วยไม้รวกเจาะรูตามยาวมีระยะห่างพอควร สําหรับเอานิ้วปิดและเปิดให้เป็นเพลงเมื่อเป่า มีหลายชนิด เช่น ขลุ่ยหลีบ ขลุ่ยเพียงออ, ลักษณนามว่า เลา.

 ภาพประกอบ

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ขลุ่ยยาว ขลุ่ยลิ้นเดี่ยว ขลุ่ยสั้น ขลุ่ยไม้ไผ่ ของอย่างหนึ่งย่อมพิชิตอีกอย่างหนึ่งได้,ของอย่างหนึ่งย่อมมีของอีกอย่างหนึ่งพิชิตได้ ขึ้นมา ขึ้นเวที ข้างหนึ่ง,ฝ่ายหนึ่ง,(ความสูงเท่า)หัว,เต็มหัว,โดยไม่รีรอ ข้างๆ ท่อ หลอด ปี่ ขลุ่ย ศัพท์บอกจำนวนใช้กับสิ่งของที่มีรูปร่างกลมยาว, คุม, ควบคุม, จัดการ, ปกครองบังคับบัญชา, รับหน้าที่ เครื่องดนตรีประเภทปี่ ขลุ่ย เป่าขลุ่ย

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน