ผลการค้นหา

ไล่ ๆ กัน* *ไล่ ๆ กัน *ไล่ ๆ กัน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 4,077 รายการ

ไล่

หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.
 พจนานุกรมไทย

ไล่หลัง

หมายถึงก. ตามมาติด ๆ, ตามมาใกล้ ๆ, เช่น ฝนไล่หลังมา มีคะแนนไล่หลังมา ด่าไล่หลัง.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ ๆ กัน

หมายถึงก. มีระดับหรือขนาดสูงต่ำเป็นต้นลดหลั่นกันตามลำดับ เช่น มีลูกอายุไล่ ๆ กัน สูงต่ำไล่ ๆ กัน รุ่นไล่ ๆ กัน.
 พจนานุกรมไทย

ไล่

หมายถึงก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ไปไล่มา

หมายถึงก. ไล่เลียง, ไต่ถาม, เช่น ไล่ไปไล่มาก็เป็นญาติกัน ไล่ไปไล่มาก็รุ่นเดียวกัน.
 พจนานุกรมไทย

ไล่มาติด ๆ

หมายถึงก. ตามมาอย่างกระชั้นชิด เช่น ผู้ร้ายวิ่งไล่มาติด ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ส่ง

หมายถึงก. ไล่ไปให้พ้น.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ที่

หมายถึงก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.
 พจนานุกรมไทย

ไล่แบบ

หมายถึงก. ให้นักเรียนท่องบทเรียนตามที่สั่งให้ฟัง เช่น ครูไล่แบบนักเรียน.
 พจนานุกรมไทย

ไล่เปิด

หมายถึง(ปาก) ก. ไล่ให้หนีไป.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ขี้

หมายถึงก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ตะเพิด

หมายถึงก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด