ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ให้สี, จงดี, สิทธิกร
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
ศีล
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ทรงศีล
หมายถึงรับศีล
หมายถึงถือศีล
รักษาศีล
หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.
ผิดศีล
หมายถึงก. ล่วงละเมิดศีล.
ให้ศีลให้พร
หมายถึงก. กล่าวแสดงความปรารถนาดีให้เกิดสวัสดิมงคล ความเจริญรุ่งเรืองแก่ผู้รับ เช่น ผู้ใหญ่ให้ศีลให้พรแก่ลูกหลาน.
ถือศีล
หมายถึงก. รักษาศีล.
อธิศีล
หมายถึงน. ศีลอย่างสูง, ศีลอย่างอุกฤษฏ์. (ป. อธิสีล).
เปสละ
หมายถึง[เปสะละ] ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
วัตรปฏิบัติ
หมายถึง[วัดตฺระ-] น. การปฏิบัติตามหน้าที่หรือตามศีล.
