ผลการค้นหา

โป่งข่าม

หมายถึงน. ชื่อเรียกแร่เขี้ยวหนุมาน ใช้ทำเครื่องประดับ.

โป่

หมายถึงก. อยู่ข้างหลังที่สุด (ใช้พูดในการเล่นเช่นหยอดหลุม).

โป่งวิด

หมายถึงน. ชื่อนกขนาดเล็กชนิด Rostratula benghalensis ในวงศ์ Rostratulidae ลักษณะทั่วไปคล้ายนกปากซ่อม ตัวสีนํ้าตาลลาย ขอบและหางตาสีขาว ปากยาวแหลม ตัวเมียขนาดใหญ่และสีเข้มสวยกว่าตัวผู้ อาศัยอยู่ตามท้องทุ่งที่แฉะ ๆ.

โป่งค่าง

หมายถึงน. สัตว์ชนิดหนึ่งมีรูปร่างคล้ายค่างแต่ใหญ่กว่ามาก ชอบออกมาดูดเลือดที่หัวแม่เท้าของคนที่นอนหลับพักแรมในป่า เชื่อกันว่าเป็นผีโป่งชนิดหนึ่ง.

โป่งดิน

หมายถึงน. ดินที่มีเกลือ.

โป่งน้ำ

หมายถึงน. ช่องดินที่มีนํ้าพุขึ้นมา.

โป่ง

หมายถึงน. ลักษณะของสิ่งที่พองด้วยลมหรือแก๊ส เช่น ลูกโป่ง; พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีโป่ง เรียกว่า ป่าโป่ง ดินโป่ง, เรียกผีที่มีอยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีโป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งห้างคอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่งว่า นั่งโป่ง, ป่ง ก็ว่า; เรียกพื้นดินที่มีนํ้าผุดพุขึ้นมาว่า โป่งนํ้า และเรียกนํ้าที่ผุดพุขึ้นมานั้นว่า นํ้าโป่ง; (ถิ่น-พายัพ) ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ปง หรือ ป่ง ก็ว่า.