ผลการค้นหา

แมงอีนูน* *แมงอีนูน *แมงอีนูน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 24 รายการ

อีนูน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อไม้เถามีหัวชนิด Adenia pierrei Gagnep. และชนิด A. viridiflora Craib ในวงศ์ Passifloraceae ขึ้นปกคลุมต้นไม้ตามป่าทั่วไป ทุกส่วนเป็นพิษ ยอดอ่อนดองแล้วกินได้, นางนูน หรือ ผักสาบ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

นางนูน

หมายถึงดู อีนูน.
 พจนานุกรมไทย

ผักสาบ

หมายถึงดู อีนูน.
 พจนานุกรมไทย

แมง

หมายถึงน. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่เมื่อเจริญเติบโตเต็มที่มีร่างกายแบ่งเป็น ๒ ส่วน คือ ส่วนหัวกับอกรวมเป็นส่วนเดียวกันส่วนหนึ่ง และส่วนท้องอีกส่วนหนึ่ง มีขา ๘ หรือ ๑๐ ขา ไม่มีหนวด ไม่มีปีก เช่น แมงมุม แมงดาทะเล แมงป่อง มักเรียกสับกับคำว่า แมลง.
 พจนานุกรมไทย

ผลนางนูน

หมายถึงลูกอีนูน

แมงกว่าง

หมายถึงดู กว่าง.
 พจนานุกรมไทย

แมงกาย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผีเสื้อกลางคืน. (ดู ผีเสื้อ ๑).
 พจนานุกรมไทย

แมงคา

หมายถึงดู แมงคาเรือง.
 พจนานุกรมไทย

แลง

หมายถึงน. แมง ในคำว่า แลงกินฟัน.
 พจนานุกรมไทย

ขตอย

หมายถึง[ขะ-] น. แมงป่อง. (ข. ขฺทวย).
 พจนานุกรมไทย

วิจฉิกะ

หมายถึง[วิด-] น. แมงป่อง, มักใช้ว่า พฤศจิก. (ป.; ส. วฺฤศฺจิก).
 พจนานุกรมไทย

พฤศจิก

หมายถึง[พฺรึดสะจิก] น. แมงป่อง; ชื่อกลุ่มดาวรูปแมงป่อง เรียกว่า ราศีพฤศจิก เป็นราศีที่ ๗ ในจักรราศี, ราศีพิจิก ก็ว่า. (ส. วฺฤศฺจิก; ป. วิจฺฉิก).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด