ค้นเจอ 1,015 รายการ

แก้วตา

หมายถึงน. ส่วนสำคัญของตาที่ทำให้แลเห็น, ส่วนใสของดวงตามีรูปกลมนูนทั้ง ๒ ข้าง ลักษณะใส แต่พื้นหลังนูนออกมากกว่าพื้นหน้า ตั้งอยู่ภายในดวงตา (ข้างหลังกระจกตา กั้นอยู่ระหว่าง posterior chamber กับ vitreous body ของดวงตา); โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่รักยิ่ง.

พระเนตรดำ , ดวงพระเนตรดำ

หมายถึงตาดำ

พระกาฬเนตร

หมายถึงตาดำ

พระกนีนิกา , พระเนตรดารา

หมายถึงแก้วตา

ตาเอก

หมายถึงน. ตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่.

ตาส่อน

หมายถึงน. ตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่ตามปรกติ.

ต้อกระจก

หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากแก้วตาขุ่น. (อ. cataract).

ส่อน

หมายถึงว. เรียกตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่ตามปรกติว่า ตาส่อน.

ดำ

หมายถึงก. ปลูกข้าวกล้า, เรียกนาชนิดหนึ่งซึ่งใช้ถอนต้นกล้ามาปลูกว่า นาดำ, คู่กับ นาหว่าน ซึ่งใช้หว่านเมล็ดข้าวลงในนา.

ดำ

หมายถึงว. สีอย่างสีมินหม้อ, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น ผ้าดำ เต่าดำ มดดำ.

ดำ

หมายถึงก. มุดลง ในคำว่า ดำนํ้า.

ตา

หมายถึงน. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, (ปาก) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ เช่น ตาเถร ตาแก่ หรือเรียกชายรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นกันเอง เช่น ตาเกิ้น ตาโย่ง หรือเรียกเด็กชายที่ตนเอ็นดูรักใคร่ เช่น ตาหนู.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ