ผลการค้นหา

เหิมเกริม* *เหิมเกริม *เหิมเกริม*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 172 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เหิม

เหิมเกริม

หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.
 พจนานุกรมไทย

เหิม

หมายถึงว. กำเริบ, ลำพองใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เหิมเกริม เหิมหาญ เหิมห้าว เหิมฮึก.
 พจนานุกรมไทย

เหิมเห่อ

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เก

หมายถึงว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; (ปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ริม

หมายถึงน. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; (ปาก) เกือบ, จวน, เช่น ริมตาย.
 พจนานุกรมไทย

กระเหิม

หมายถึงว. เหิม, กำเริบ, คะนอง.
 พจนานุกรมไทย

กำเริบเสิบสาน

หมายถึงก. ได้ใจ, เหิมใจ.
 พจนานุกรมไทย

จริม,จริม-

หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

อุปริม,อุปริม-

หมายถึง[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

บุริม,บุริม-

หมายถึง[บุริมมะ-, บุริม-] ว. ตะวันออก; ก่อน. (ป. ปุริม; ส. ปุรสฺ + อิม).
 พจนานุกรมไทย

ทะยานใจ

หมายถึงก. ย่ามใจ, เหิมใจ.
 พจนานุกรมไทย

เม้น

หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด