ผลการค้นหา

เหล้าป่า* *เหล้าป่า *เหล้าป่า*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 411 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พนัสบดี

เหล้า

หมายถึง[เล่า] น. นํ้าเมาที่กลั่นหรือหมักแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

น้ำจัณฑ์

หมายถึงเหล้า

ป่า

หมายถึงน. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้น เช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า; (กฎ) ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน; เรียกปลากัดหรือปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า; (โบ) เรียกตำบลที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มาจากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า, ที่ห่างไกลความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคำว่า ตีป่า.
 พจนานุกรมไทย

เหล้าขาว

หมายถึงดู เหล้าโรง.
 พจนานุกรมไทย

เหล้าโรง

หมายถึงน. เหล้าที่กลั่นจากโรงงานสุราโดยทั่วไปมักมีความเข้มข้นของเอทิลแอลกอฮอล์ประมาณ ๒๘ ดีกรี หรือ ๔๐ ดีกรี, เหล้าขาว ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

วารุณี

หมายถึงน. เทวีแห่งเหล้า; เหล้า. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

พนาลัย

หมายถึงน. การอยู่ป่า, ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาลย).
 พจนานุกรมไทย

อาระ

หมายถึงน. เหล้า. (ช.).
 พจนานุกรมไทย

ป่าดง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
 พจนานุกรมไทย

แกงป่า

หมายถึงน. แกงเผ็ดที่ไม่ใส่กะทิ.
 พจนานุกรมไทย

พนาเวศ

หมายถึงน. ป่า.
 พจนานุกรมไทย

ป่าแดง

หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด