ผลการค้นหา

เรียบ* *เรียบ *เรียบ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 105 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เตรียบ, ปรับ, ปูน, ขนาน, เชียบ, ทาบ, เพรียบ, เซียบ, รุหาญ, ทำเนียบ, เทียบ, เกลี้ยง

พื้น ๆ

หมายถึงว. เรียบ ๆ เช่น งามอย่างพื้น ๆ คือ งามอย่างเรียบ ๆ ไม่ฉูดฉาด ดีอย่างพื้น ๆ คือ ดีอย่างเรียบ ๆ ไม่โลดโผน, ธรรมดา ๆ เช่น กับข้าวพื้น ๆ.

 พจนานุกรมไทย

เรียบ ๆ

หมายถึงว. เป็นไปตามธรรมดาสามัญ, ไม่โลดโผน, เช่น ใช้ชีวิตเรียบ ๆ; ไม่ฉูดฉาด เช่น แต่งตัวเรียบ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เจีย

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ผิวโลหะสึก เรียบ โดยวิธีขัดหรือกลึงเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

เกลี้ยง

หมายถึง[เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยงกินเสียเกลี้ยง.
 พจนานุกรมไทย

เรียบ

หมายถึงว. ไม่ขรุขระ เช่น พื้นเรียบ, ราบ เช่น กระเบื้องแผ่นเรียบ ฝาผนังเรียบไม่มีลวดลาย, เป็นระเบียบ เช่น จัดบ้านเรียบ, ไม่ยุ่ง เช่น หวีผมเรียบ, ไม่ยับ เช่น รีดเสื้อเรียบ; (ปาก) เกลี้ยง, หมด, ไม่เหลือ, เช่น กินเรียบ กวาดเรียบ ตายเรียบ.
 พจนานุกรมไทย

ตายเรียบ

หมายถึง(ปาก) ว. ตายทั้งหมด.
 พจนานุกรมไทย

กลบเกลี่ย

หมายถึงก. ปิดให้เรียบสนิท.
 พจนานุกรมไทย

ท้องไม้

หมายถึงน. ส่วนกลางของฐานที่เป็นหน้าเรียบ.
 พจนานุกรมไทย

ขรุขระ

หมายถึง[ขฺรุขฺระ] ว. เป็นปุ่มเป็นแง่, ไม่เรียบราบ.
 พจนานุกรมไทย

กรอ

หมายถึงก. แต่งให้เรียบ เช่น กรอฟัน กรอไม้.
 พจนานุกรมไทย

แทงตะไบ

หมายถึงก. เอาตะไบถูให้เรียบหรือให้คมเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

คาบ

หมายถึงน. พื้นหน้าเรียบ เช่น ราบคาบ. (ไทยขาว).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด