ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อ, ทีฆสระ, ฤ, สถานี, สรรพนาม, ยาน, รังเรข, เรือ, เลอ, เหรอ,เหรอะ, เออ ๆ คะ ๆ
เรอ
หมายถึงก. อาการที่ลมในกระเพาะพุ่งออกทางปาก มักมีเสียงดังออกมาด้วย.
ฤ
หมายถึง[รึ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึ หรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์.
กระเอิบ
หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).
ผย่ำเผยอ
หมายถึง[ผะหฺยํ่าผะเหฺยอ] ก. ปํ้า ๆ เป๋อ ๆ เช่น ทำหาวเรอพูดผยํ่าเผยอ. (พงศ. เลขา).
ลมขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมดันออกจากภายในร่างกาย ทำให้หาวเรอหรือให้เกิดอาการวิงเวียน หน้ามืด และอาเจียน ในกรณีหลังนี้บางทีก็เรียกว่า ลมขึ้นเบื้องสูง.