ค้นเจอ 15 รายการ

เมือก

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะเป็นเลือก ๆ คือ เหนียว ๆ ลื่น ๆ อย่างเมือกปลา.

ขี้เต่า

หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.

เลือ,เลือก,เลือก ๆ

หมายถึงว. เป็นเมือก, เหนียว ๆ ลื่น ๆ, เช่น ฝักกระเจี้ยบต้มแล้วเป็นเลือก ๆ.

เสมหะ

หมายถึง[เสม-] น. เสลด, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. (ป.; ส. เศฺลษฺม).

มะซ่าน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Dillenia aurea Smith ในวงศ์ Dilleniaceae ผลเป็นพู มีเมือกมาก.

เสลด

หมายถึง[สะเหฺลด] น. เสมหะ, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. (เทียบ ส. เศฺลษฺม).

เสลดหางวัว

หมายถึงน. เมือกข้นเหนียวที่ตีขึ้นมาจุกที่คอและปิดหลอดลม ทำให้หายใจไม่ออก, เสลดหางงัว ก็เรียก.

คุลิก่า

หมายถึงน. เม็ดกรวดที่อยู่ในกระเพาะสัตว์บดเอื้อง เมื่อนานเข้าก็มีเมือกเกาะเป็นเม็ดกลม ถือกันว่าเป็นยาถอนพิษ. (ม. guliga).

เทา

หมายถึงน. ชื่อสาหร่ายสีเขียวนํ้าจืดชนิดหนึ่งในสกุล Spirogyra วงศ์ Zygnemataceae เป็นเส้นละเอียดสีเขียว มีเมือกลื่น ลอยอยู่ในนํ้า บางชนิดกินได้, ผักไก ก็เรียก.

เฉาก๊วย

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง สีดำ ทำจากเมือกที่ได้จากการต้มเคี่ยวพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใส่แป้งลงไปผสม กวนให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้เย็น กินกับนํ้าหวานหรือใส่นํ้าตาลทรายแดง. (จ.).

กระทึง

หมายถึงน. (๑) (โบ; กลอน) ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ใบคล้ายพลวง รากมียางเมือก เชื่อกันว่าใช้เป็นยาดูดพิษฝีได้ เช่น กระทุทุมกระทึงทอง. (สุธน). (๒) ดู กระทิง

หางจระเข้

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Aloe vera (L.) Burm.f. ในวงศ์ Liliaceae ใบเป็นทางยาวอวบนํ้า ขอบใบจัก ปลายใบแหลมคล้ายหางจระเข้ มียางและเมือกจากวุ้นใช้ทำยาได้.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ