ผลการค้นหา

เปื้อน* *เปื้อน *เปื้อน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 30 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ฟะฟ่าย, อาคาร, เลือน,เลือน ๆ, เฟือน, เฮือน, เตื้อ, แปม, ม่อลอกม่อแลก, ลูขะ, แปด

เลอะ

หมายถึงว. เปื้อน เช่น เสื้อเลอะเขม่า หน้าเลอะหมึก, เปรอะไปด้วยสิ่งเปียก ๆ แฉะ ๆ มีลักษณะเละอย่างโคลนเลน เช่น ย่ำโคลนขึ้นบ้านเลอะหมด, เรี่ยรายกระจัดกระจายไปทั่วอย่างไม่มีระเบียบ เช่น วางข้าวของไว้เลอะเต็มห้อง, โดยปริยายหมายความว่า วุ่นวายสับสน เช่น เรื่องนี้ชักเลอะกันใหญ่ ผ้าดอกเลอะ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น พูดจาเลอะ อายุมากแล้วชักจะเลอะ.
 พจนานุกรมไทย

เปื้อน

หมายถึงก. ติดสิ่งที่ทำให้เกิดสกปรก น่ารังเกียจ หรือไม่ต้องการ เช่น เปื้อนโคลน เปื้อนแกง เปื้อนเลือด. ว. มีสิ่งสกปรก น่ารังเกียจ หรือไม่ต้องการติดอยู่ เช่น มือเปื้อน ผ้าเปื้อน.
 พจนานุกรมไทย

แปม

หมายถึงก. เปื้อน, กลั้ว, ระคน, มักพูดเข้าคู่กับคำ ปน เป็น แปมปน หรือ ปนแปม.
 พจนานุกรมไทย

ม่อลอกม่อแลก

หมายถึงว. เปื้อน ๆ เปรอะ ๆ, เลอะ ๆ เทอะ ๆ, เช่น เนื้อตัวเปียกฝนม่อลอกม่อแลก, มะลอกมะแลก ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ลูขะ

หมายถึง(แบบ) ว. ปอน, เศร้าหมอง, เปื้อน. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

แปด

หมายถึงก. เปื้อน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดเปื้อน; ปน, ระคน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดปน.
 พจนานุกรมไทย

แปดเปื้อน

หมายถึงก. เปื้อน.
 พจนานุกรมไทย

เปื้อนเปรอะ

หมายถึง[-เปฺรอะ] ว. เลอะเทอะ, เปรอะเปื้อน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เปรอะเปื้อน

หมายถึงว. เลอะเทอะ, เปื้อนเปรอะ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ขะมุกขะมอม

หมายถึงว. เปรอะเปื้อนมอซอ.
 พจนานุกรมไทย

คร่ำเครอะ

หมายถึงว. สกปรก, เปรอะเปื้อน.
 พจนานุกรมไทย

เฉอะแฉะ

หมายถึงว. เปียกเลอะเทอะเปรอะเปื้อน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด