ผลการค้นหา

เทพเจ้า* *เทพเจ้า *เทพเจ้า*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 22 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เจ้า

เทพเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

เจ้า

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น เจ้ากรุงจีน; ผู้เป็นเจ้าของ เช่น เจ้าทรัพย์ เจ้าหนี้; ผู้ชำนาญ เช่น เจ้าปัญญา เจ้าความคิด เจ้าบทเจ้ากลอน; มักใช้เติมท้ายคำเรียกผู้ที่นับถือ เช่น พระพุทธเจ้า เทพเจ้า; เทพารักษ์ เช่น เจ้าพ่อหลักเมือง.
 พจนานุกรมไทย

ฐากูร

หมายถึงเทพเจ้าที่นับถือ

กามเทพ

หมายถึงน. เทพเจ้าแห่งความรัก. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

เทวรูป

หมายถึงน. รูปเทพเจ้าหรือเทวดาที่เคารพนับถือ.
 พจนานุกรมไทย

อ่านโองการ

หมายถึงก. ประกาศในพิธีพราหมณ์เพื่อสรรเสริญและอัญเชิญเทพเจ้า.
 พจนานุกรมไทย

เพลงตระเชิญ

หมายถึงน. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ที่ใช้อัญเชิญเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์.
 พจนานุกรมไทย

เทวสถาน

หมายถึงน. สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้าหรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป.
 พจนานุกรมไทย

ตระเชิญ

หมายถึงน. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ที่ใช้อัญเชิญเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เรียกว่า เพลงตระเชิญ.
 พจนานุกรมไทย

ไศวะ

หมายถึงน. ชื่อนิกายหนึ่งของศาสนาฮินดู นับถือพระศิวะเป็นเทพเจ้าสูงสุด. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

เทพพยากรณ์

หมายถึง[เทบ-] น. คำทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าที่มนุษย์ได้รับจากพระเจ้าหรือเทพเจ้าองค์ใดองค์หนึ่ง มักมีนักบวชหรือคนทรงเป็นสื่อกลาง.
 พจนานุกรมไทย

ฐากูร

หมายถึง[ถากูน] (แบบ) น. รูปเคารพ, เทพเจ้าที่นับถือ; ใช้เสริมท้ายชื่อคนที่มีชื่อเสียง เช่น โควินทฐากูร ชื่อผู้แต่งคัมภีร์กาพย์กลอน. (ส. กฺกุร).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด