ค้นเจอ 76 รายการ

เจ็บ

หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.

ทรงพระประชวร (พระเจ้าแผ่นดิน) ประชวร (พระราชวงศ์)

หมายถึงเจ็บ

ชำงือ

หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).

แผลริมอ่อน

หมายถึงน. แผลที่อวัยวะสืบพันธุ์เนื่องจากเชื้อกามโรคชนิด Haemophilus ducreyi จะเกิดเป็นตุ่มขึ้นก่อน แล้วแตกเป็นแผล ลักษณะขอบแผลอ่อนคล้ายแผลเปื่อย เลือดออกง่าย เจ็บ และบางครั้งต่อมนํ้าเหลืองบริเวณขาหนีบจะบวมโต.

ระทม

หมายถึงก. เจ็บชํ้าระกำใจ.

แผลเก่า

หมายถึง(สำ) น. ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.

เจ็บแค้น

หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.

ปวดร้าว

หมายถึงก. เจ็บปวดไปทั่ว, เจ็บชํ้านํ้าใจ.

คิลาน,คิลาน-,คิลานะ

หมายถึง[คิลานะ-] น. คนเจ็บ. (ป.).

ปวดแสบปวดร้อน

หมายถึงก. รู้สึกเจ็บเช่นเมื่อถูกไฟหรือนํ้าร้อนลวก.

หยิกเล็บเจ็บเนื้อ

หมายถึง(สำ) เมื่อกระทำความเดือดร้อนให้แก่คนใกล้ชิดก็จะมีผลกระทบถึงตัวผู้กระทำหรือคนในพวกเดียวกันด้วย เช่น ฟ้องร้องพี่น้องกันเองเป็นการหยิกเล็บเจ็บเนื้อ.

พระยอด

หมายถึงฝี เช่น ประชวรพระยอด เจ็บเป็นฝี

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ