ผลการค้นหา

เข่า* *เข่า *เข่า*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 68 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เอกโทษ, เด่า,เด่า ๆ, พระชานุ, เซปักตะกร้อ, ชันนุ,ชันนุกะ, ชานุ,ชานุกะ, สามชั้น, เสีย, หนุ่มเหน้า

เข่า

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างขาส่วนบนกับขาส่วนล่าง สำหรับคู้ขาเข้าและเหยียดขาออก เช่น คุกเข่า ตีเข่า ขึ้นเข่า, ราชาศัพท์ว่า พระชานุ.
 พจนานุกรมไทย

พระชานุ

หมายถึงเข่า

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.
 พจนานุกรมไทย

หัวเข่า

หมายถึงน. อวัยวะตรงที่ปลายกระดูกต้นขากับหัวกระดูกแข้งต่อกัน, เข่า ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ชานุ,ชานุกะ

หมายถึงน. เข่า, ชันนุ หรือ ชันนุกะ ก็ใช้. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

ชันนุ,ชันนุกะ

หมายถึง(แบบ) น. เข่า. (ป., ส. ชานุ). (ดู ชานุ, ชานุกะ).
 พจนานุกรมไทย

เซปักตะกร้อ

หมายถึงน. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง ใช้ลูกตะกร้อส่งข้ามตาข่ายโต้กันไปมา โดยใช้ขา เท้า เข่า ลำตัว และศีรษะ เพื่อรับส่งลูก มีผู้เล่นฝ่ายละ ๓ คน การเริ่มส่งลูกแต่ละครั้ง ฝ่ายส่งจะต้องยืนอยู่ในตำแหน่งที่กำหนดไว้ การเล่นแบ่งเป็น ๓ เซต ฝ่ายที่ชนะ ๒ ใน ๓ เซต คือ ฝ่ายชนะ. (ม. sepak ว่า เตะ).
 พจนานุกรมไทย

เข่าลอย

หมายถึงน. ท่าต่อสู้ของกีฬามวยไทยโดยกระโดดให้ตัวลอยแล้วใช้เข่ากระแทกคู่ต่อสู้.
 พจนานุกรมไทย

เข่าลา

หมายถึงน. อาการที่เอาเข่าเดาะโดยงอเข่าแต่น้อย.
 พจนานุกรมไทย

ขาพับ

หมายถึงน. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.
 พจนานุกรมไทย

ชานุมณฑล

หมายถึงน. สะบ้าเข่า. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

จับหัวเข่าพูด,จับเข่าคุยกัน

หมายถึง(ปาก) ก. พูดปรับความเข้าใจกันอย่างใกล้ชิด.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด