ผลการค้นหา

อ่อนหวาน

หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.

นุ่มนวล

หมายถึงว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.

ปากหวานก้นเปรี้ยว

หมายถึง(สำ) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.

วาจาไปยะ

หมายถึง(แบบ) น. คำอ่อนหวาน. (ป. วาจาเปยฺย, วาชเปยฺย).

พลอด

หมายถึง[พฺลอด] ก. พูดเรื่อยอย่างอ่อนหวานน่าฟัง.

มุทุตา

หมายถึงน. ความเป็นผู้มีใจอ่อน, ความอ่อนหวาน, ความละมุนละม่อม. (ป.).

เอาน้ำเย็นเข้าลูบ

หมายถึง(สำ) ก. ใช้คำพูดอ่อนหวานหว่านล้อม.

ปริยวาที

หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).

พลอดรัก

หมายถึงก. พูดจาอ่อนหวานต่อกันในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ.

หยดย้อย

หมายถึงว. ไพเราะจับใจ เช่น สำนวนหยดย้อย, ชดช้อยอ่อนหวาน เช่น งามหยดย้อย.

เอมอร

หมายถึง[-ออน] ว. งามอ่อนหวาน, โดยปริยายใช้เรียกหญิงสาวที่งามละมุนละไม.

วาจา

หมายถึงน. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. (ป., ส.).