ค้นเจอ 53 รายการ

อุบาย

หมายถึงน. วิธีการอันแยบคาย; เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม. (ป., ส. อุปาย).

แยบ

หมายถึงน. อุบาย, เล่ห์, ท่าทาง.

แยบยล

หมายถึงน. กล, อุบาย. ว. มีกลเม็ดหรือชั้นเชิงแนบเนียน เช่น เขามีกรรมวิธีแยบยล นักประพันธ์มีกลวิธีเขียนเรื่องแยบยล.

เล่ห์กล,เล่ห์กล,เล่ห์เหลี่ยม

หมายถึงน. ชั้นเชิง, อุบาย.

หลุมพราง

หมายถึงน. หลุมที่ทำลวงไว้; โดยปริยายหมายความว่า เล่ห์กล หรือ อุบาย.

กระเหน็จ

หมายถึง(โบ) น. วิธี, อย่าง, อุบาย, เช่น กลกระเหน็จต่าง ๆ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

แก้เชิง

หมายถึงก. ใช้เล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิง หรือ อุบาย หักล้างเล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิงหรืออุบายของอีกฝ่ายหนึ่ง.

เคล็ด

หมายถึง[เคฺล็ด] น. วิธีการที่ฉลาด พลิกแพลง ใช้ในการอย่างใดอย่างหนึ่ง; การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นวิธีปัดเป่าหรือกันภัยหรือเหตุร้ายที่จะมีมา เช่น ต้นไม้บางชนิดไม่มีลูก เชื่อกันว่าถ้าเอามีดไปสับต้นเป็นเคล็ดแล้วจะมีลูก; อุบาย, เล่ห์, กลเม็ด, เช่น รู้เคล็ด มีเคล็ด เคล็ดลับ.

ชั้นเชิง

หมายถึงน. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, เชิงชั้น ก็ว่า.

เชิงชั้น

หมายถึงน. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, ชั้นเชิง ก็ว่า.

เล่ห์กระเท่ห์

หมายถึงน. กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง.

เภทุบาย

หมายถึงน. อุบายที่ทำให้เขาแตกกัน, เล่ห์เหลี่ยม, กลอุบาย.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ