ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 21 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อึด, อึก ๆ อัก ๆ, กระอึก, กระอึกกระอัก, ประอึง, อึก, อึกอัก, อึง, อึน, แจจน,แจจัน, ทน

อึ๊ก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสะอึก.
 พจนานุกรมไทย

อึงคะนึง

หมายถึงว. เอะอะ, อื้ออึง.
 พจนานุกรมไทย

อึ่งใหญ่

หมายถึงดู กระดูกอึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

อึงอล

หมายถึงว. ดังลั่น เช่น เสียงคลื่นลมอึงอล.
 พจนานุกรมไทย

อึ

หมายถึง(ปาก) ก. ถ่ายอุจจาระ (มักใช้แก่เด็ก). น. ขี้, อุจจาระ.
 พจนานุกรมไทย

อึก

หมายถึงน. ลักษณนามเรียกอาการกลืนของเหลวหรือเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ดื่มน้ำ ๓ อึก เขาถูกทุบไป ๓ อึก.
 พจนานุกรมไทย

อึกอัก

หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, กระอึกกระอัก หรือ อึก ๆ อัก ๆ ก็ว่า; เสียงอย่างเสียงทุบกัน; ทันทีทันใด, ปุบปับ, ไม่ทันไตร่ตรอง, ไม่บอกกล่าวเล่าแจ้ง, เช่น อึกอักก็ไป อึกอักก็ด่า, เอะอะ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อึง

หมายถึงก. ดัง, เอ็ด, อึกทึก, แพร่งพราย.
 พจนานุกรมไทย

อึน

หมายถึงว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.
 พจนานุกรมไทย

อึก ๆ อัก ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, กระอึกกระอัก หรือ อึกอัก ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อึดใจ

หมายถึงน. เวลาชั่วกลั้นลมหายใจไว้คราวหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

อึดอัด

หมายถึงว. คับอกคับใจ, ไม่คล่อง, ไม่ปลอดโปร่ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด