ผลการค้นหา

หวั่น

หมายถึงก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.

หวาด

หมายถึงก. สะดุ้งกลัว, กริ่งเกรง, เสียว, หวั่น.

หวั่นวิตก

หมายถึงก. มีความรู้สึกกังวลใจ.

หวั่นกลัว,หวั่นเกรง

หมายถึงก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.

หวั่นใจ

หมายถึงก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป.

หวาดระแวง

หมายถึงก. หวั่นเกรงสงสัยไปเอง.

พรั่น

หมายถึง[พฺรั่น] ก. รู้สึกหวั่นกลัว เช่น พรั่นใจ.

ธเรษตรีศวร

หมายถึง[ทะเรดตฺรีสวน] (แบบ; กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก เช่น สายัณห์หวั่นสวาทไท้ ธเรศตรี ศวรแฮ. (ตะเลงพ่าย).

จินต์จล

หมายถึงก. คิดหวั่น, คิดหวาดหวั่น, เช่น ใจปราชญ์ฤๅเฟื่องฟื้นห่อนได้จินต์จล. (โลกนิติ). (ป. จินฺต ว่า คิด, จล ว่าหวั่นไหว).

เกี่ยงตาย

หมายถึงก. เลี่ยงไปทางตาย, ยอมตาย, เช่น หวั่นฤทธิ์คิดครั่นสงคราม จักยุทธพยายาม คือขวัญสกนธ์เกี่ยงตาย. (สรรพสิทธิ์).

สะท้าน

หมายถึงก. รู้สึกเย็นเยือกเข้าหัวใจ ทำให้ครั่นคร้าม หรือหวั่นกลัวจนตัวสั่น เช่น เห็นไฟไหม้แล้วสะท้าน, หนาวสั่น เช่น หนาวสะท้านเหมือนจะเป็นไข้ หนาวสะท้านเพราะเดินกรำฝนมาหลายชั่วโมง, มักใช้เข้าคู่กับคำ สะทก เป็น สะทกสะท้าน; ดังลั่น, ดังก้อง, สั่นสะเทือน, เช่น เสียงปืนใหญ่ดังสะท้านก้องไปทั้งกรุง.