ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปัณหิ, ส้น, ส้นตีน, ปารษณี, ปราษณี, สาวเท้า, สืบเท้า, เกาต์, โคปผกะ, ที่มา, ข้อ
พระปัณหิ, พระปราษณี, ส้นพระบาท
หมายถึงส้นเท้า
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องประดับ
ส้น
หมายถึงน. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
ลงส้น
หมายถึงก. อาการที่เดินกระแทกส้นเท้าแสดงความไม่พอใจเป็นต้น.
ร้อยหวาย
หมายถึงน. เอ็นเหนือส้นเท้า.
ปัณหิ
หมายถึงน. ส้นเท้า. (ป.; ส. ปารฺษณิ).
ส้นตีน
หมายถึง(ปาก) น. ส้นเท้า, (มักใช้เป็นคำด่า).
ส้นมือ
หมายถึงน. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.
ปารษณี
หมายถึง[ปาดสะนี] (แบบ) น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณิ; ป. ปาสณิ, ปณฺหิ).
ปราษณี
หมายถึง[ปฺราดสะนี] น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณี; ป. ปณฺหิ).
ส้นรองเท้า
หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.
เท้า
หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
หมายถึงตีน
