ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เบญจพล, สติ, สมฤดี,สมฤๅดี, สัมปชัญญะ

สติปัญญา

หมายถึงน. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.

สติปัฏฐาน

หมายถึงน. ชื่อธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งสติ ๔ อย่าง คือ กาย เวทนา จิต ธรรม. (ป.).

สติ

หมายถึง[สะติ] น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. (ป.; ส. สฺมฺฤติ).

สติฟั่นเฟือน

หมายถึงว. คุ้มดีคุ้มร้าย.

สติวินัย

หมายถึงน. วิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์ของสงฆ์โดยไม่ต้องพิจารณา เพียงแต่สวดกรรมวาจาประกาศความไม่มีโทษของจำเลยไว้ซึ่งเรียกว่า ให้สติวินัย แล้วยกฟ้องของโจทก์เสีย. (ป.).

สติวิปลาส

หมายถึง[-วิปะลาด] ว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สัญญาวิปลาส ก็ว่า.

สติสัมปชัญญะ

หมายถึงน. ความระลึกได้และความรู้ตัว, ความรู้สึกตัวด้วยความรอบคอบ, เช่น จะทำอะไรต้องมีสติสัมปชัญญะ.

สติแตก

หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.

สติลอย

หมายถึงว. เหม่อ, เผลอสติ, เช่น เขาเดินสติลอยเลยถูกรถชน.

สติอารมณ์

หมายถึงน. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ