ผลการค้นหา

ล่วงเกิน* *ล่วงเกิน *ล่วงเกิน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 18 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ก้ำเกิน, ละลาบละล้วง, ส่วนเกิน

ล่วงเกิน

หมายถึงก. แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่นโดยล่วงจารีตประเพณีหรือจรรยามารยาทด้วยการลวนลาม ดูหมิ่น สบประมาท เป็นต้น เช่น ไม่ควรล่วงเกินพ่อแม่ด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
 พจนานุกรมไทย

ก้ำเกิน

หมายถึงว. ล่วงเกิน, เกินเลย.
 พจนานุกรมไทย

ละลาบละล้วง

หมายถึงก. ล่วงเกิน, อาจเอื้อม, เช่น การถามเรื่องส่วนตัวถือเป็นการละลาบละล้วง.
 พจนานุกรมไทย

จาบ

หมายถึง(โบ) ก. พูดล่วงเกิน.
 พจนานุกรมไทย

จาบจ้วง

หมายถึงว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ชะล่า

หมายถึงก. เหิมใจ, ได้ใจ, กำเริบ, กล้าล่วงเกิน.
 พจนานุกรมไทย

อาจเอื้อม

หมายถึงก. บังอาจ, ล่วงเกินไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ, เอื้อมอาจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เอื้อมอาจ

หมายถึงก. บังอาจ, ล่วงเกินไม่รู้จักที่สูงที่ตํ่า, อาจเอื้อม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

จ้วงจาบ

หมายถึงว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จาบจ้วง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มิดีมิร้าย

หมายถึงว. ชั่วร้าย, ไม่สมควร; อาการที่ล่วงเกินในเชิงชู้สาว.
 พจนานุกรมไทย

อัจจัย

หมายถึงน. การล่วงไป; การล่วงเกิน, การดูหมิ่น. (ป. อจฺจย; ส. อตฺยย).
 พจนานุกรมไทย

ขอโทษ,ขอประทานโทษ

หมายถึงก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด