ค้นเจอ 4 รายการ

ลูกปัด

หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ.

ปัด

หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ เรียกว่า ลูกปัด.

ปลวก

หมายถึง[ปฺลวก] น. ชื่อแมลงในอันดับ Isoptera รูปร่างคล้ายมด แต่ส่วนท้องกับอกมีขนาดไล่เลี่ยกัน หนวดมีลักษณะเป็นปล้องกลมคล้ายลูกปัด ไม่หักงอเป็นข้อศอกเหมือนมด ส่วนใหญ่ตัวสีขาวหรือครีม ไม่ชอบแสง อาศัยทำรังรวมกันอยู่เป็นกลุ่มใหญ่บนพื้นหรือใต้ดิน มักจะเอาดินมาสร้างคลุมทางเดิน บางชนิดทำลายไม้ ต้นไม้ ฯลฯ.

กะละปังหา

หมายถึงน. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง แต่ละตัวเล็กมาก รูปร่างทรงกระบอกหรือรูปถ้วย สร้างเปลือกเป็นโครงร่างแข็งหุ้มลำตัว มีช่องเปิดให้ตัวโผล่ออกมา อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม โครงซากทับถมกันจนมีรูปร่างคล้ายกิ่งไม้ มีสีต่างกันแล้วแต่ชนิด บางชนิดมีขนาดใหญ่และแข็งมาก นิยมนำมาทำเป็นลูกปัดเครื่องประดับ พวกที่อยู่ในอันดับ Gorgonacea มีสีแดง เหลือง ส้ม ม่วง พวกที่อยู่ในอันดับ Antipatharia มีสีดำ, กัลปังหา ก็เรียก. (เทียบมลายู kalam pangha).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ