ผลการค้นหา

ลิง* *ลิง *ลิง*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 66 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ลบอง, พิง, บังอิง, อิง, หัวโขน, พลีมุข, พานร, พานเรศ, วานร, นางเกล็ด

ลิง

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดในอันดับ Primates ลักษณะคล้ายคน แขนขายาว ตีนหน้าและตีนหลังใช้จับเกาะได้ มีทั้งชนิดที่มีหาง เช่น วอก (Macaca mulatta) และชนิดที่ไม่มีหาง เช่น กอริลลา (Gorilla gorilla). ว. อาการที่แสดงกิริยาซุกซนอยู่ไม่สุข เช่น เด็กคนนี้ลิงเหลือเกิน.
 พจนานุกรมไทย

ลิง

หมายถึงดู นางเกล็ด.
 พจนานุกรมไทย

วานร

หมายถึงลิง

หัวโขน

หมายถึงน. รูปหัวยักษ์ ลิง ที่ใช้สวมเวลาเล่นโขนหรือละคร, โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่ดำรงอยู่ มักใช้ในสำนวน เช่น สวมหัวโขน ถอดหัวโขน.
 พจนานุกรมไทย

ลิงชิงหลัก

หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง ผู้เล่นยืนประจำหลักของตนและต้องวิ่งสับหลักกันไปมา มีผู้เล่นอีกคนหนึ่งยืนอยู่ตรงกลาง เรียกว่า ลิง คอยชิงหลักของคนอื่นในขณะที่วิ่งสับหลักกัน, ถ้าใช้ลูกบอลโยนแทนการวิ่งสับหลัก เรียกว่า ลิงชิงบอล.
 พจนานุกรมไทย

พลีมุข

หมายถึง[พะลี-] น. ลิง. (ส. พลีมุข ว่า หน้าย่น).
 พจนานุกรมไทย

พานร

หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).
 พจนานุกรมไทย

พานเรศ

หมายถึง[พานะเรด] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.
 พจนานุกรมไทย

นางเกล็ด

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Thynnichthys thynnoides ในวงศ์ Cyprinidae ลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย ปากเล็กอยู่ปลายสุดของหัว ไม่มีหนวด เกล็ดเล็ก เฉพาะบนเส้นข้างตัวมี ๕๘-๖๕ เกล็ด พื้นลำตัวสีเงินเป็นประกาย พบทั่วไป แต่มีชุกชุมในเขตภาคกลางของประเทศไทย ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร, เกล็ดถี่ พรม หรือ ลิง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

วานร

หมายถึง[วานอน] น. ลิง; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงอนไถ ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

พานรินทร์

หมายถึง[พานะริน] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.
 พจนานุกรมไทย

กบิล

หมายถึง[กะบิน] (แบบ) น. ลิง. (ส. กปิล).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด