ค้นเจอ 612 รายการ

ลำ

หมายถึงน. ตัวของคน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ไม่นับส่วนที่เป็นแขนขาหรือกิ่งก้าน เช่น ลำตัว ลำต้น, เรียกสิ่งที่ยาวกลมหรือมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลำแขน ลำคอ ลำอ้อย ลำนํ้า, ลักษณนามเรียกสิ่งเช่นนั้นหรือเรือ เช่น ไม้ไผ่ลำหนึ่ง อ้อย ๒ ลำ เรือ ๓ ลำ; ชั้นเชิง เช่น หักลำ.

ลำ

หมายถึงน. เพลง, บทกลอน, เช่น ร้องส่งลำ ร้องแก้ลำ ละครพูดสลับลำ.

ลำ

หมายถึง(โบ) ว. ลํ้า, ยิ่ง, ล้น.

ลำหักลำโค่น

หมายถึง(สำ) น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.

ลงเรือลำเดียวกัน

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานร่วมกัน, ร่วมรับผลการกระทำด้วยกัน.

หักลำ

หมายถึง(สำ) ว. ทำให้เสียท่าหรือเสียเหลี่ยม.

ลำแสง

หมายถึงน. แสงที่พุ่งออกไปเป็นลำ.

ไต่ไม้ลำเดียว

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการใด ๆ ตามลำพังตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาอาศัยผู้อื่น อาจพลั้งพลาดได้.

ลำพระศอ

หมายถึงลำคอ

ลำราง

หมายถึงน. ทางน้ำเล็ก ๆ ที่ขุดสำหรับชักน้ำจากคลองเข้านาหรือระบายน้ำออกจากนา.

ข้อลำ

หมายถึงน. พละกำลัง เช่น ข้อลำอย่างนี้จะสู้งานหนักไหวหรือ.

ขัดลำ

หมายถึงก. อาการที่กระสุนปืนค้างติดในลำกล้อง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ