ผลการค้นหา

ลับหูลับตา* *ลับหูลับตา *ลับหูลับตา*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ลับหู, หลับหูหลับตา

ลับหู

หมายถึงว. ไม่ได้ยินถึง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลับตา เป็น ลับหูลับตา.
 พจนานุกรมไทย

ลับหูลับตา

หมายถึงว. พ้นหูพ้นตา เช่น แอบให้เงินในที่ลับหูลับตา ไปให้ลับหูลับตา.
 พจนานุกรมไทย

ลับตา

หมายถึงว. มิดชิดหรือห่างไกลจนพ้นสายตา.
 พจนานุกรมไทย

สองต่อสอง

หมายถึงว. แต่ลำพัง ๒ คน โดยเฉพาะในที่ลับหูลับตาคนอื่น (มักใช้แก่ชายหนึ่งและหญิงหนึ่งที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง).
 พจนานุกรมไทย

ซ่อนเร้น

หมายถึงก. แอบหรือซ่อนอยู่ในที่ลับตา.
 พจนานุกรมไทย

ซ่อน

หมายถึงก. แอบ, แอบแฝง, ปิดบัง, หลบไว้ในที่ลับตา.
 พจนานุกรมไทย

มิดเม้น

หมายถึงก. ซ่อนของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ลับตา.
 พจนานุกรมไทย

มิดชิด

หมายถึงว. ลับตา, ไม่ให้ใครเห็น, เช่น ซ่อนให้มิดชิด, สนิทแนบเนียน เช่น ปิดประตูให้มิดชิด, เรียบร้อย เช่น ห่อให้มิดชิด.
 พจนานุกรมไทย

เร้น

หมายถึงก. หลบให้ลับตาคน, แฝง, เช่น เร้นกายเข้าไปในความมืด เร้นเข้าไปในถ้ำไม่ให้คนเห็น, หลีกให้พ้นจากผู้คนเพื่อหาความวิเวก เช่น พระภิกษุหลีกไปเร้นอยู่ในป่า.
 พจนานุกรมไทย

วับ

หมายถึงว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ พูดขาดคำก็หายตัววับลับตาไป, บางทีก็เป็นคำซ้อน เพื่อเน้นหรือเพื่อความไพเราะ เป็น หายวับไปฉับพลัน หายวับไปกับตา เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด