ผลการค้นหา

ค้นเจอ 7 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา ร่อง

ร่อง

หมายถึงน. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.

พจนานุกรมไทย

ร่องแร่ง

หมายถึงว. อาการที่ห้อยติดอยู่จวนจะหลุด เช่น เขาถูกฟันแขนห้อยร่องแร่ง แมวคาบหนูห้อยร่องแร่ง, กะร่องกะแร่ง.

พจนานุกรมไทย

ร่องส่วย

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. หย่ง.

พจนานุกรมไทย

ร่องน้ำ

หมายถึงน. ทางนํ้าลึกที่เรือเดินได้.

พจนานุกรมไทย

ร่องรอย

หมายถึงน. เค้าเงื่อนหรือเบาะแสที่ปรากฏเป็นแนวบอกให้รู้.

พจนานุกรมไทย

ร่องมด

หมายถึงน. สีขาวหรือดำเป็นขีดยาวตามท้องสัตว์แต่คางตลอดก้น, รอยเป็นทางยาวบนเขาสัตว์จำพวกกวาง.

พจนานุกรมไทย

ร่องตีนช้าง

หมายถึงน. ส่วนล่างของฝาเรือนทรงไทย อยู่ระหว่างธรณีประตูหรือธรณีหน้าต่างกับพื้น มีลักษณะเป็นช่อง ๆ กรุด้วยแผ่นไม้กระดาน.

พจนานุกรมไทย

คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ