ค้นเจอ 6 รายการ

ระทวย

หมายถึงว. อ่อนช้อย, อ่อนใจ.

ระทวย

หมายถึงก. ระทด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ระทด เป็น ระทดระทวย.

ลันทวย

หมายถึงว. ระทวย, อ่อน.

รันทวย

หมายถึงก. ระทวย.

ระทดระทวย

หมายถึงว. อ่อนอกอ่อนใจ เช่น เขาเสียการพนันจนหมดตัว เดินระทดระทวยออกมา.

ทวย

หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, เรียกว่า คันทวย ก็มี; วัตถุอย่างหนึ่งเป็นคันสำหรับรองส่งเครื่องราชูปโภค เช่น ขันใส่เงินทรงโปรยหรือพระสุพรรณศรีถวายพระมหากษัตริย์จากเบื้องตํ่าสู่ที่ประทับ เรียกว่า พระทวย. ว. ระทวย, อ่อน, งอน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ