ค้นเจอ 218 รายการ

รอยตรา

หมายถึงน. รอยประทับของดวงตรา.

ตรา

หมายถึง[ตฺรา] น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว, สำหรับเป็นเครื่องประดับในจำพวกราชอิสริยาภรณ์ เช่น ตราช้างเผือก, สำหรับเป็นเครื่องหมาย เช่น ผ้าตรานกอินทรี. ก. ประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราไว้; กำหนดไว้, จดจำไว้, เช่น ตราเอาไว้ที; ตั้งไว้ เช่น ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้.

รอย

หมายถึงน. ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลายเป็นต้นที่ปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยหน้าผากย่น รอยพระบาท รอยต่อ รอยประสาน; เค้า, เค้าเงื่อน, เช่น แกะรอย ตามรอย; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รอยรัก, ทาง เช่น มารอยเดียวกัน; ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นรอย เช่น พระบาท ๔ รอย มีรอยต่อ ๓ รอย. (กลอน) ว. เห็นจะ, ชะรอย.

เสมียนตรา

หมายถึง[-ตฺรา] (โบ) น. เรียกตำแหน่งเจ้ากรมหนึ่งในกระทรวงกลาโหมว่า เจ้ากรมเสมียนตรา.

ดวงตรา

หมายถึงน. เครื่องหมายที่มีลักษณะเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ดวงตราแผ่นดิน ดวงตราของทบวงการเมือง.

ผู้รับตราส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. (อ. consignee).

พระตรา

หมายถึงตราส่วนพระองค์ของพระราชวงศ์ ดวงตราเครื่องราชอิสริยาภรณ์

อิสริยาภรณ์

หมายถึงน. ตราเครื่องประดับเกียรติยศ เรียกเป็นสามัญว่า เหรียญตรา.

ลัญฉน์,ลัญฉะ

หมายถึง[ลัน, ลันฉะ] น. รอย, เครื่องหมาย, พิมพ์, ตรา (ที่ตีหรือประทับแล้ว). (ป.).

ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).

สะกดรอย

หมายถึงก. ตามไปติด ๆ โดยไม่ให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้ตัว.

ย้อนรอย

หมายถึงก. ทวนกลับตามรอยเดิม เช่น ตำรวจย้อนรอยผู้ร้าย.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ