ผลการค้นหา

มัว,มัว ๆ* *มัว,มัว ๆ *มัว,มัว ๆ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 4,023 รายการ

มัว,มัว ๆ

หมายถึงว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว ๆ, หม่น เช่น สีมัว ๆ, ขุ่น, ไม่ผ่อง, เช่น ใจมัว; อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวพูด มัวคิด, มัวแต่ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มัวแต่

หมายถึงว. อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวแต่พูด มัวแต่คิด, มัว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มัวพะวง

หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.
 พจนานุกรมไทย

ตุ่น,ตุ่น,ตุ่น ๆ

หมายถึงว. สีมัว ๆ อย่างสีเทาหม่น ๆ.
 พจนานุกรมไทย

มอ

หมายถึงว. สีมัว ๆ อย่างสีดำเจือขาว.
 พจนานุกรมไทย

กร่ำกรุ่น

หมายถึง[กฺรํ่ากฺรุ่น] ว. สีมัว ๆ ไม่ชัด เช่น สีกรํ่ากรุ่นเป็นอย่างไรฉันไม่เคย.
 พจนานุกรมไทย

ก่นแต่

หมายถึงก. เฝ้าแต่, มัวแต่, เช่น ก่นแต่จะร้องไห้.
 พจนานุกรมไทย

ขุ่น

หมายถึงว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.
 พจนานุกรมไทย

ละเลียด

หมายถึงก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.
 พจนานุกรมไทย

พิรี้พิไร

หมายถึงว. มัวทำโน่นนิดนี่หน่อย, อ้อยอิ่ง, ตะบิดตะบอย, เช่น ทำพิรี้พิไร มัวพิรี้พิไร.
 พจนานุกรมไทย

คัด

หมายถึงก. เขียนด้วยตัวบรรจง เช่น เขียนเร็ว ๆ อย่ามัวแต่คัด.
 พจนานุกรมไทย

รี ๆ รอ ๆ

หมายถึงว. แสดงอาการลังเลใจ, ไม่แน่ใจที่จะทำลงไป, เช่น มัวรี ๆ รอ ๆ อยู่นั่นแหละ เมื่อไรจะตัดสินใจเสียที.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด