ค้นเจอ 22 รายการ

ฟัก

หมายถึงก. กกไข่ให้เป็นตัว, ทำให้ไข่อบอุ่นเพื่อให้เป็นตัว.

ฟัก

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Benincasa hispida (Thunb.) Cogn. ในวงศ์ Cucurbitaceae ผลใหญ่รูปกลมหรือรี เมื่อแก่ผิวแข็งมีคราบขาว กินได้ เมล็ดใช้ทำยา มีหลายพันธุ์ ต่างกันที่ลักษณะของผล, พันธุ์ผลเล็ก ผิวบางมีขน เรียก แฟง, พันธุ์ที่ผลมีรสขม ใช้ทำยาได้ เรียก ฟักขม.

ไข่ตายโคม

หมายถึงน. ไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟัก.

แฟง

หมายถึงน. ชื่อฟักพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ผิวบางมีขน.

ตายโคม

หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.

สามแซ่

หมายถึงน. ชื่อของหวานประเภทน้ำเชื่อม ประกอบด้วยของ ๓ อย่าง คือ วุ้น ลูกพลับแห้ง และชิ้นฟักแช่อิ่ม.

กักการุ

หมายถึง(แบบ) น. ดอกฟัก เช่น อิกกักการุดิเรกอเนกดิบุษปวัน อ้อยลำแลใหญ่ครัน คือหมาก. (สมุทรโฆษ). (ป.).

นก

หมายถึงน. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว.

กระชุก

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปฟักผ่าตามยาว ใช้สอดลงในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, สามชุก ก็เรียก.

จับกิ้ม

หมายถึงน. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง เช่น ฟักเชื่อม ถั่วตัด งาตัด ข้าวพอง มักใช้เป็นของไหว้เจ้า. (จ.).

ขึ้นนวล

หมายถึงก. เกิดละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น ใบตองขึ้นนวล มะม่วงขึ้นนวล ฟักขึ้นนวล.

สามชุก

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปฟักผ่าตามยาว ใช้สอดลงในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, กระชุก ก็เรียก. (ดู กระชุก ๒).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ