ผลการค้นหา

พิษ,พิษ-* *พิษ,พิษ- *พิษ,พิษ-*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 177 รายการ

พิษ,พิษ-

หมายถึง[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).
 พจนานุกรมไทย

ปัดพิษ

หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.
 พจนานุกรมไทย

ยาพิษ

หมายถึงน. สิ่งที่มีพิษมาก กินหรือฉีดเข้าร่างกายเป็นต้นแล้วอาจทำให้ถึงตายได้.
 พจนานุกรมไทย

ถอนพิษ

หมายถึงก. ทำให้พิษหมด.
 พจนานุกรมไทย

พิษสง

หมายถึง(ปาก) น. พิษ, พยศ.
 พจนานุกรมไทย

ลำบอง

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
 พจนานุกรมไทย

โฆรวิส

หมายถึง[โคระวิด] น. งูพิษ. ว. มีพิษร้าย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ละบอง

หมายถึงน. เม็ดตุ่ม ๆ เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
 พจนานุกรมไทย

ลมพิษ

หมายถึงน. ผื่นคันเป็นพิษเห่อขึ้นตามผิวหนัง.
 พจนานุกรมไทย

กษัยเลือด

หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง และเสมหะเป็นพิษ.
 พจนานุกรมไทย

วิษธร

หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ปืนยา

หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด