ผลการค้นหา

ผ้านุ่ง* *ผ้านุ่ง *ผ้านุ่ง*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 43 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พระภูษา, สมปัก, รุ่ง, ถุง, ผ้าถุง

ผ้านุ่ง

หมายถึงน. ผ้าสำหรับนุ่งชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เวลานุ่งม้วนให้เป็นชายกระเบนหรือหางกระเบนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้าด้านหลังระดับบั้นเอวตอนที่เรียกว่า กระเบนเหน็บ.
 พจนานุกรมไทย

พระภูษา

หมายถึงผ้า, ผ้านุ่ง

สมปัก

หมายถึงน. ผ้าลายหรือผ้าปูมสมัยเก่าสำหรับขุนนางนุ่งหรือห่อคัมภีร์เป็นต้น, ผ้าเกี้ยว ก็เรียก. (เทียบ ข. สํพต ว่า ผ้านุ่ง).
 พจนานุกรมไทย

ร่มผ้า

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าผ่อน

หมายถึงน. ผ้าทั่ว ๆ ไป, ผ้านุ่งผ้าห่ม.
 พจนานุกรมไทย

ถุงสำเร็จ

หมายถึงน. กระโปรงผู้หญิงที่ตัดเย็บแบบผ้านุ่งป้าย.
 พจนานุกรมไทย

เวิก

หมายถึงก. เลิก เปิด หรือแหวกแต่บางส่วน เช่น ผ้านุ่งเวิก เวิกม่าน.
 พจนานุกรมไทย

นุ่งผ้าโจงกระเบน

หมายถึงก. นุ่งผ้าแล้วม้วนชายผ้านุ่งสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าลาย

หมายถึงน. ผ้านุ่งที่เขียนหรือพิมพ์ลายเป็นดอกดวงต่าง ๆ มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้เป็นผ้านุ่งโจงกระเบน ปัจจุบันทำเป็นผ้าถุง.
 พจนานุกรมไทย

ชายกระเบน

หมายถึงน. ชายผ้านุ่งที่ม้วนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว, หางกระเบน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

สบง

หมายถึง[สะบง] น. ผ้านุ่งของภิกษุสามเณร. (ข. สฺบ่ง).
 พจนานุกรมไทย

หางกระเบน

หมายถึงน. ชายผ้านุ่งที่ม้วนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว, ชายกระเบน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด