ค้นเจอ 26 รายการ

ผุด

หมายถึงก. โผล่, ทะลึ่งหรือสูงเด่นขึ้นมาปรากฏอยู่เหนือพื้นดินพื้นนํ้าเป็นต้น เช่น ปลาผุด ตอผุด อย่าได้ผุดได้เกิด.

สมผุส

หมายถึง[-ผุด] (โหร) น. การคำนวณชนิดหนึ่งเกี่ยวกับโลกและดาวพระเคราะห์เล็งร่วมกัน.

แปลน

หมายถึง[แปฺลน] น. เรียกของที่มีเนื้อหรือเปลือกหุ้มไม่รอบ เช่น ทุเรียนแปลน คือ ทุเรียนมีเนื้อหุ้มไม่รอบเม็ด. ก. ปรากฏ, โผล่, ผุด, เช่น ทุเรียนเม็ดแปลน.

ผุสราคา

หมายถึง[ผุดสะ-] น. บุษปราค.

น้ำลดตอผุด

หมายถึง(สำ) เมื่อหมดอำนาจความชั่วที่ทำไว้ก็ปรากฏ.

ออกไข้หัว

หมายถึง(โบ) ก. อาการที่ไข้หัวผุดขึ้นมา, เป็นไข้หัว.

ผื่น

หมายถึงน. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.

ต่อมน้ำ

หมายถึงน. ฟองอากาศที่ผุดขึ้นปุด ๆ เหนือนํ้า.

เห่อ

หมายถึงว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.

พุพอง

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดผุดขึ้นพองใสตามตัว แล้วแตกออกมีนํ้าเหลืองหรือนํ้าเลือดนํ้าหนอง.

พุ

หมายถึงว. อาการที่น้ำหรือแก๊สเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น น้ำร้อนพุขึ้นมา แก๊สธรรมชาติพุขึ้นมา, อาการที่น้ำเหลืองเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น ฝีฝักบัวพุ. น. นํ้าที่พุขึ้นมา เรียกว่า นํ้าพุ. (ดู นํ้าพุ).

สาปแช่ง

หมายถึงก. กล่าวมุ่งร้ายให้ผู้อื่นเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง เช่น สาปแช่งไม่ให้ผุดให้เกิด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ