ค้นเจอ 45 รายการ

ผีกระสือ

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้หญิง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระหัง ซึ่งเป็นผีผู้ชาย. (ดู กระสือ ๑).

ผีดิบ

หมายถึงน. ผีที่ยังไม่ได้เผา.

ผีตะ

หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).

ผีทะเล

หมายถึง(ปาก) ว. เลวมาก เช่น คนผีทะเล.

ผีเพลีย

หมายถึงน. ดิถีวันห้ามไม่ให้แรกนา.

ผี้ว์

หมายถึงสัน. ผิว, ผิว่า, ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า.

ผีเสื้อเมือง

หมายถึงน. เทวดาที่รักษาบ้านเมือง, พระเสื้อเมือง หรือ เสื้อเมือง ก็เรียก, (โบ) พระเชื้อเมือง.

ผีเสื้อยักษ์

หมายถึงน. ชื่อผีเสื้อขนาดใหญ่หลายชนิด เช่น ชนิด Attacus atlas ในวงศ์ Saturniidae ตัวเมียเมื่อกางปีก วัดจากขอบปีกหนึ่งถึงอีกขอบปีกหนึ่งยาวได้ถึง ๒๑-๒๕ เซนติเมตร ลำตัวยาว ๔-๕ เซนติเมตร กว้าง ๑.๕-๒ เซนติเมตร ลำตัวและอกคลุมด้วยขนสีนํ้าตาลแดง ปีกสีนํ้าตาลแดงมีลวดลายโดยเฉพาะบริเวณเกือบกึ่งกลางปีกมีลักษณะบางใสรูปคล้ายใบโพ.

ผีหลอก

หมายถึงดู คางคก ๒.

ผีห่า

หมายถึง(ปาก) น. ผีจำพวกหนึ่งถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเช่น อหิวาตกโรค กาฬโรค, เรียกโรคเช่นนั้นว่า โรคห่า.

ผีกระหัง

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้ชาย เชื่อกันว่าเดิมเป็นผู้ชายที่เรียนวิชาอาคมแก่กล้าเข้าก็มีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างปีก สากตำข้าวต่างขา สากกะเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระสือ ซึ่งเป็นผีผู้หญิง.

ผีโขมด

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป. (ดู โขมด ๑).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ