ผลการค้นหา

ผิว ๆ,ผิวเผิน

หมายถึงว. ตื้น ๆ, ไม่ลึกซึ้ง.

ผิว

หมายถึงน. ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนังและเปลือกเป็นต้น.

ผิว

หมายถึง[ผิวะ] สัน. ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า. ผิว่า ก็ว่า

หมืน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เป็นผื่นขึ้นมาก ๆ ตามผิวเนื้อ.

ผิวพระพักตร์, พระราศี

หมายถึงผิวหน้า

พระราศี

หมายถึงผิวหน้า

ผักชีโรยหน้า

หมายถึง(สำ) น. การทำความดีเพียงผิวเผิน.

ผิวจราจร

หมายถึงน. ผิวถนนที่ยวดยานพาหนะแล่นไปมา.

เผิน ๆ

หมายถึงว. ผิว ๆ, ผาด ๆ, ตื้น ๆ, เช่น มองเผิน ๆ แลเผิน ๆ, (มักใช้แก่กิริยาที่ดูหรือมอง).

พระฉวี

หมายถึงผิวหนัง ผิวกาย

ไป ๆ มา ๆ

หมายถึงว. ในที่สุด, ผลสุดท้าย, เช่น ไป ๆ มา ๆ ก็ต้องมาขอเงินพ่อใช้.

สนิมขุม

หมายถึงน. สนิมซึ่งเกิดที่ผิวโลหะแล้วทำให้ผิวโลหะเป็นจุด ๆ หรือเป็นรู ๆ เช่น พระพุทธรูปสัมฤทธิ์เกิดสนิมขุม.