ค้นเจอ 30 รายการ

ผาดผัง

หมายถึงก. ไปเร็ว, แล่นเร็ว.

ผาย

หมายถึงก. แผ่กว้างออก เช่น อกผาย ตะโพกผาย; เคลื่อนจากที่ (คือ ผ้าย); เปิด; ระบายออก; แบะออก, แยกออก.

ผาลคุน

หมายถึง[ผานละคุน] น. เดือนซึ่งพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรผลคุนี คือ เดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม. ว. ซึ่งเกี่ยวกับนักษัตรผลคุนี, ซึ่งเกิดในนักษัตรผลคุนี. (ส. ผาลฺคุน; ป. ผคฺคุณ).

ผาสุก

หมายถึงน. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).

ผาก

หมายถึงน. ส่วนหน้าเหนือคิ้วขึ้นไป เรียกว่า หน้าผาก.

ผาดแผลง

หมายถึง[-แผฺลง] ก. ยิงไปโดยเร็ว.

ผาดโผน

หมายถึงว. เคลื่อนไหวไปมารวดเร็วว่องไวน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น บินผาดโผน แสดงผาดโผน.

ผาดเพ่ง

หมายถึงก. ดูห่าง ๆ, ดูเผิน ๆ.

ผาติ

หมายถึงว. เจริญขึ้น. (ป., ส.).

ผายลม

หมายถึงก. ปล่อยให้ลมออกทางรูก้น, ตด.

ผากแผ้ง

หมายถึงก. เหือดแห้ง, แห้งกรอบ.

ผาด,ผาด ๆ

หมายถึงว. ผ่านหรือเคลื่อนไปเร็ว (มักใช้แก่กริยาเห็น), มองแต่เผิน ๆ ไม่ถี่ถ้วน, เช่น มองผาด เห็นผาด ๆ ดูผาด ๆ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ