ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 33 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เส้นใย, ป่าง, ป่าน, ป่าว, ป่าย, พนาวา, วนา, อรัณย์, พนา, กานน

ป่าชายเลน,ป่าเลน

หมายถึงน. ป่าที่อยู่ตามชายทะเลที่มีเลนและนํ้าทะเลขึ้นถึง ต้นไม้ในป่าประเภทนี้มักมีรากงอกอยู่เหนือพื้นดินเพื่อคํ้ายันลำต้น โดยมากเป็นไม้โกงกาง แสม และลำพู.
 พจนานุกรมไทย

ป่าดง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
 พจนานุกรมไทย

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
 พจนานุกรมไทย

ป่าไม้พุ่ม

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้พุ่มขึ้นทึบ และยังไม่มีการบุกเบิก.
 พจนานุกรมไทย

ป่าดงพงไพร

หมายถึง(ปาก) น. ป่า.
 พจนานุกรมไทย

ป่านคม

หมายถึงน. เส้นด้ายชักว่าวที่เอาผงแก้วผสมกาวหรือแป้งเปียกเป็นต้นทาเพื่อให้คม.
 พจนานุกรมไทย

ป่านนี้

หมายถึงน. เวลาจนกระทั่งบัดนี้ เช่น ป่านนี้ยังไม่มาเลย ป่านนี้เขาไปถึงไหนแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

ป่าโปร่ง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.
 พจนานุกรมไทย

ป่าย

หมายถึงก. เหวี่ยงพาดไป เช่น เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา.
 พจนานุกรมไทย

ป่าละเมาะ

หมายถึงน. ที่โล่งมีพุ่มไม้เล็ก ๆ เป็นหย่อม ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ป่าสงวนแห่งชาติ

หมายถึง(กฎ) น. ป่าที่กำหนดให้เป็นป่าสงวนแห่งชาติตามกฎหมายว่าด้วยป่าสงวนแห่งชาติ เพื่อรักษาสภาพป่า ไม้ ของป่า หรือทรัพยากรธรรมชาติอื่น.
 พจนานุกรมไทย

ป่าใส

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ป่าไม้อ่อน, ป่าซึ่งได้ถางทำไร่มาแล้ว และมีไม้รุ่นใหม่เกิดขึ้น ซึ่งโดยมากมักเป็นไม้ชนิดขึ้นเร็ว เนื้อไม่ใคร่แข็ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด