ผลการค้นหา

ปีน* *ปีน *ปีน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 20 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปูน, ป่าย, สุษิระ, ปีก, ปีบ, ผีเสื้อ, มหายาน, รุ้ง

ปีน

หมายถึงก. ไต่โดยใช้มือและเท้าเกาะยึดขึ้นไป เช่น ปีนต้นไม้ ปีนเขา, ใช้ในอาการที่ไต่ลงก็มี เช่น ปีนลงทางหน้าต่าง; โดยปริยายหมายความว่า ออกนอกที่นอกทาง เช่น ปีนทาง.
 พจนานุกรมไทย

ปีน

หมายถึงน. ชื่อเพลงที่ขึ้นต้นด้วยคำ ปีน เช่น ปีนตลิ่งนอก ปีนตลิ่งใน.
 พจนานุกรมไทย

ป่าย

หมายถึงว. ปีนขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปีน เป็น ป่ายปีน หรือ ปีนป่าย.
 พจนานุกรมไทย

ป่ายปีน

หมายถึงก. ปีนหรือตะกายขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, ปีนป่าย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ปีนป่าย

หมายถึงก. ปีนหรือตะกายขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, ป่ายปีน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตะกุยตะกาย

หมายถึงก. พยายามป่ายปีนให้พ้นอันตราย.
 พจนานุกรมไทย

ตะเกียกตะกาย

หมายถึงก. พยายามป่ายปีนไป, พยายามทุกทางเพื่อให้ประสบความสำเร็จ.
 พจนานุกรมไทย

ตะกาย

หมายถึงก. ป่ายปีน เช่น แมวตะกายฝา หมาตะกายเจ้าของ.
 พจนานุกรมไทย

แขย็ก ๆ

หมายถึง[ขะแหฺย็ก] ว. อาการที่ปีนขยับขึ้นไปทีละน้อย ๆ ขึ้นไปได้ไม่สะดวก เช่น ปีนต้นไม้แขย็ก ๆ, อาการที่ขยับไปทีละน้อย ๆ เพราะไปไม่ถนัด เช่น ถีบจักรยานแขย็ก ๆ เดินแขย็ก ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ลูกลิงลูกค่าง

หมายถึงน. เรียกเด็กที่อยู่ไม่สุข ซุกซนมาก ชอบปีนป่าย หกคะเมนตีลังกาเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

กระแหย่ง

หมายถึง[-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
 พจนานุกรมไทย

ร่างร้าน

หมายถึงน. โครงร่างที่ทำด้วยไม้หรือโลหะ สำหรับนั่งหรือปีนป่ายในการก่อสร้างสิ่งสูง ๆ เช่นพระเจดีย์หรือตึก, นั่งร้าน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด