ผลการค้นหา

ปิ้ง* *ปิ้ง *ปิ้ง*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 22 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ภฤษฏ์, เท้ง, เจริญ, ระทอด, ปิ่ม,ปิ้ม, ทอด, ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ, หิ้ง, ขาง, จำเริญ, เสีย

ปิ้ง

หมายถึงก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ มักใช้แก่ของแห้ง โดยปรกติใช้เวลาน้อยกว่าย่าง เช่น ปิ้งข้าวเกรียบ ปิ้งเนื้อเค็ม ปิ้งปลาแห้ง. ว. ที่ทำให้สุกด้วยวิธีเช่นนั้น เช่น ข้าวเหนียวปิ้ง กล้วยปิ้ง หมูปิ้ง.
 พจนานุกรมไทย

ภฤษฏ์

หมายถึง[พฺรึด] ก. ปิ้ง เคี่ยว หรือคั่วแล้ว. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรชฺชฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].
 พจนานุกรมไทย

ปิ้งปลาประชดแมว

หมายถึง(สำ) ก. ทำประชดหรือแดกดัน ซึ่งรังแต่จะเสียประโยชน์, มักพูดเข้าคู่กับ หุงข้าวประชดหมา ว่า หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว.
 พจนานุกรมไทย

เหล้ายาปลาปิ้ง

หมายถึงน. สุราและกับแกล้ม.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวจี่

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ข้าวเหนียวนึ่งนวดกับเกลือปั้นเป็นก้อน เสียบไม้ปิ้งไฟ บางทีใส่น้ำอ้อยงบข้างใน ทาไข่แล้วปิ้งไฟ.
 พจนานุกรมไทย

หุงข้าวประชดหมา

หมายถึง(สำ) ก. ทำประชดหรือแดกดัน ซึ่งรังแต่จะเสียประโยชน์, มักพูดเข้าคู่กับ ปิ้งปลาประชดแมว ว่า หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว.
 พจนานุกรมไทย

หมูแผ่น

หมายถึงน. ของกินทำด้วยเนื้อหมูแล่เป็นแผ่นบาง ๆ ปรุงรส ผึ่งแดดให้แห้ง แล้วปิ้งให้สุก.
 พจนานุกรมไทย

ไก่กอและ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยไก่ที่ถอดกระดูก ชุบเครื่องปรุงรส ปิ้งให้สุก.
 พจนานุกรมไทย

งบ

หมายถึงน. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่งคล้ายห่อหมก ห่อด้วยใบไม้ มีใบตองเป็นต้น แล้วปิ้งไฟ. ก. ปรุงอาหารด้วยวิธีเช่นนั้น.
 พจนานุกรมไทย

กอและ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. เรียกอาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยไก่ที่ถอดกระดูก ชุบเครื่องปรุงรส ปิ้งให้สุก ว่า ไก่กอและ.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเกรียบ

หมายถึงน. ของกินทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งข้าวเหนียว เป็นแผ่นตากให้แห้ง แล้วปิ้งหรือทอด มีหลายชนิด เช่น ข้าวเกรียบว่าว ข้าวเกรียบงา ข้าวเกรียบกุ้ง.
 พจนานุกรมไทย

มีดกรีดกล้วย

หมายถึงน. มีดขนาดเล็ก ใบมีดรูปยาวรี ปลายแหลมโค้งงอ ด้ามทำด้วยไม้ ใช้กรีดหรือผ่าเปลือกกล้วยปิ้ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด