ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หาง, ริ้ว, ปลาเงินปลาทอง, ปลาแดง, ตับ, ปลายาว, ปลา, ปลาทอง, ปลายทาง
ปลาหาง
หมายถึงปลาช่อน
คำไวพจน์: ปลา - คำไวพจน์ของ ปลา พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
หมายถึง(ราชา) น. ปลาช่อน.
หาง
หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลำตัวสัตว์, ขนสัตว์จำพวกนก เช่น กา ไก่ ที่ยื่นยาวออกทางก้น; ส่วนท้ายหรือปลาย เช่น หางเชือก หางแถว; ในราชาศัพท์เรียก ปลาช่อนว่า ปลาหาง; ลักษณนามเรียกปลาช่อนตากแห้งเช่น ปลาช่อนหางหนึ่ง ปลาช่อน ๒ หาง; เรียกดาวจรที่ส่วนท้ายมีแสงลักษณะเป็นทางยาวดุจหางว่า ดาวหาง; เรียกของที่คัดหรือกลั่นเอาส่วนที่เป็นหัวออกแล้วว่า หาง เช่น หางเหล้า หางกะทิ หางนํ้านม; ส่วนของตัวหนังสือไทยที่ลากยาวขึ้นทางเบื้องบนหรือทางเบื้องล่าง.
ปลา
หมายถึง[ปฺลา] น. ชื่อสัตว์น้ำเลือดเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง ส่วนใหญ่หายใจทางเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะ ขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย พบในแหล่งนํ้าทั่วไป.
หมายถึงน. ชื่องูในสกุล Enhydris และ Homalopsis วงศ์ Colubridae กินปลา ที่รู้จักกันดี คือ งูสายรุ้ง (E. enhydris).
หางกวัก
หมายถึง[-กฺวัก] น. หางที่มีปลายงอลง (ใช้แก่แมว) ถือว่าเป็นมงคล.
หางงอ
หมายถึงน. หางที่ปลายงอขึ้น (ใช้แก่หมาและแมว).
หางนม
หมายถึงน. น้ำนมที่เอาครีมส่วนใหญ่ออกแล้ว.
ปลาใบไม้
หมายถึงปลาสลิด
ปลายาว
หมายถึงปลาไหล
วาลธิ
หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).
