ตัวกรองผลการค้นหา
ต้องโทษ
หมายถึงก. ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา.
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
สุภาษิตสอนหญิง - สุนทรภู่ [จริงหรือ?]
ต้องพระราชอาญา
หมายถึงต้องโทษ
นักโทษ
หมายถึงน. บุคคลซึ่งถูกลงโทษจำคุก.
พะทำมะรง
หมายถึงน. ผู้ควบคุมนักโทษ.
ผู้คุม
หมายถึงน. เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ.
ขี้คุก
หมายถึงว. เคยต้องโทษจำคุกมาแล้ว.
พัศดี
หมายถึง[พัดสะ-] น. ผู้บังคับการเรือนจำ, ผู้ปกครองนักโทษ.
ขาใหญ่
หมายถึง(ปาก) น. นักเลงผู้มีอิทธิพล, นักโทษหรือผู้กักขังที่มีอิทธิพล.
ตะราง
หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.
คุก
หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.
ยิงเป้า
หมายถึงก. ต้องโทษโดยยิงให้ตายเพราะความผิดร้ายแรง.
ตรวน
หมายถึง[ตฺรวน] น. เครื่องจองจำนักโทษชนิดหนึ่ง เป็นห่วงเหล็ก ใช้สวมขานักโทษ มีโซ่ล่ามถึงกัน.