ค้นเจอ 25 รายการ

เธียร

หมายถึงน. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, มั่นคง. (ป. ธีร).

บัณฑิต

หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).

วิญญู

หมายถึงน. ผู้รู้แจ้ง, นักปราชญ์. (ป.; ส. วิชฺ).

วิภาวี

หมายถึงน. ผู้รู้แจ้งชัด, นักปราชญ์. (ป.; ส. วิภาวินฺ).

เวที

หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป.; ส. เวทินฺ).

เมธาวี,เมธี

หมายถึงน. นักปราชญ์. (ป., ส.).

พิชญ์

หมายถึงน. นักปราชญ์, คนมีความรู้สูง. (ส. วิชฺ).

โต๊ะ

หมายถึงน. บัณฑิต, นักปราชญ์, ผู้รู้คัมภีร์อัลกุรอานซึ่งเป็นพระคัมภีร์ของศาสนาอิสลาม.

วิพุธ

หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป., ส.).

ธีร,ธีร-,ธีระ

หมายถึง[ทีระ-] น. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, ไหวพริบ, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป.); มั่นคง, แข็งแรง. (ส.).

นักปราชญ์

หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.

วิทวัส

หมายถึง[วิดทะวัด] น. ผู้รู้, นักปราชญ์, ผู้มีปัญญา. (ส.; ป. วิทฺวา).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ