ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทีป,ทีปะ, สถาน, สองเกลอ, ผู้, บัณรสี, อินทรวงศ์, กระลา, ร่ายสุภาพ, แห่ง, ทีฆ,ทีฆ-
พระราชอาสน์, พระเก้าอี้
หมายถึงที่สำหรับนั่ง เก้าอี้
ที่มาของสำนวนไทย
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
ที
หมายถึงน. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที.
ทีฆ,ทีฆ-
หมายถึง[ทีคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ป.; ส. ทีรฺฆ).
ทีฆชาติ
หมายถึงน. งู. (ป.).
ทีฆสระ
หมายถึงน. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู เอ ไอ โอ ฤๅ ฦๅ เอา, ในภาษาไทยได้แก่ อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ.
ทีฆายุ
หมายถึง(แบบ) ว. อายุยืน. (ป.).
ที่ดินมือเปล่า
หมายถึงน. ที่ดินซึ่งผู้ครอบครองยังไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ดิน.
ที่ทำการ
หมายถึงน. สถานที่ทำงาน.
ที่เท่าแมวดิ้นตาย
หมายถึง(สำ) น. ที่ดินหรือเนื้อที่เล็กน้อย.
ทีนี้
หมายถึงน. ต่อนี้ไป เช่น ทีนี้จะไม่ทำอีก.
ที่ปรึกษา
หมายถึงน. ผู้มีหน้าที่ให้ความเห็นแนะนำ.
ที่พึ่ง
หมายถึงน. ผู้คุ้มครองช่วยเหลือ เช่น พ่อแม่เป็นที่พึ่งของลูก, สิ่งที่อาศัยยึดเป็นหลัก เช่น ได้ตำราเป็นที่พึ่ง, เครื่องยึดเหนี่ยวทางใจ เช่น ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง.
