ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทิพ,ทิพ-, ทิวา, ทิว, เทียว

ทิว

หมายถึงน. แถวหรือแนวแห่งสิ่งที่ติดเนื่องกันไปยาวยืด เช่น ทิวเขา ทิวไม้.

ทิว,ทิว-,ทิว-,ทิวะ

หมายถึง[ทิวะ-] น. วัน; สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก, เช่น ทิวงคต คือ ไปสู่เทวโลก หมายถึง ตาย. (ป., ส.).

ทิวงคต

หมายถึง(ราชา) ก. ไปสู่สวรรค์, ตาย, (ใช้แก่พระยุพราช หรือเจ้าฟ้าซึ่งได้รับการเฉลิมพระยศพิเศษ).

ทิวส,ทิวส-,ทิวสะ

หมายถึง[ทิวะสะ] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

ทิวา

หมายถึง(แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

ทิว

หมายถึงน. ชื่อธงที่มีรูปลักษณะคล้ายกระบอก, เทียว ก็ว่า.

ทิวกาล

หมายถึงน. เวลากลางวัน.

ทิวสภาค

หมายถึงน. ส่วนของวัน. (ป.).

ทิวากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์; (กลอน) กลางวัน เช่น ราตรีปักษีเข้าแนบนอน ทิวากรเราแนบประจำนาง. (กากี). (ป.).

ทิวากาล

หมายถึงน. เวลากลางวัน.

ทิวทัศน์

หมายถึง[ทิวทัด] น. ลักษณะภูมิประเทศที่ปรากฏเห็นตามธรรมชาติ เช่น ทิวทัศน์ทุ่งนา ทิวทัศน์ป่าเขา ทิวทัศน์ทางทะเล, เรียกภาพเขียนหรือภาพถ่ายจากทิวทัศน์ว่า ภาพทิวทัศน์.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ