ค้นเจอ 10 รายการ

ต้องใจ

หมายถึงก. ชอบ, ถูกใจ.

อำนิฐ,อำนิษฐ์

หมายถึง[-นิด] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (แผลงมาจาก อิฏฐ).

อิฏฐ,อิฏฐ-,อิฐ,อิฐ-,อิฐ-

หมายถึง[อิดถะ-] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (ป.; ส. อิษฺฏ).

ต้อง

หมายถึงก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.

ถูกใจ

หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกอกถูกใจ ก็ว่า.

ถูกอกถูกใจ

หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกใจ ก็ว่า.

เจริญตาเจริญใจ

หมายถึงว. งาม, ต้องตาต้องใจ.

ตีคอ

หมายถึงก. พูดให้ต้องใจหรือให้ถูกอกถูกใจเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง.

ตาเป็นมัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.

พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น

หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ