ผลการค้นหา

ต้องใจ* *ต้องใจ *ต้องใจ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ต้อง, อำนิฐ,อำนิษฐ์, ถูกใจ, ถูกอกถูกใจ, ข้องใจ, ติดใจ, แกล้ง, ขุ่นใจ, ตรอมใจ

ต้องใจ

หมายถึงก. ชอบ, ถูกใจ.
 พจนานุกรมไทย

อำนิฐ,อำนิษฐ์

หมายถึง[-นิด] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (แผลงมาจาก อิฏฐ).
 พจนานุกรมไทย

อิฏฐ,อิฏฐ-,อิฐ,อิฐ-,อิฐ-

หมายถึง[อิดถะ-] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (ป.; ส. อิษฺฏ).
 พจนานุกรมไทย

ต้อง

หมายถึงก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.
 พจนานุกรมไทย

ถูกใจ

หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกอกถูกใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ถูกอกถูกใจ

หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เจริญตาเจริญใจ

หมายถึงว. งาม, ต้องตาต้องใจ.
 พจนานุกรมไทย

ตีคอ

หมายถึงก. พูดให้ต้องใจหรือให้ถูกอกถูกใจเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ตาเป็นมัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.
 พจนานุกรมไทย

พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น

หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด