ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระจอนหู, พระกุณฑล, กุณฑล, ต่างหู, อุ้มชู, โอบอุ้ม, คุ้น, ตุ้ม, แมลงช้าง, ลูกตุ้ม
ตุ้มหู
หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
พระกุณฑล
หมายถึงตุ้มหู
กระจอนหู
หมายถึง(ถิ่น) น. ตุ้มหู. (ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑).
ต่างหู
หมายถึงน. ตุ้มหู.
กุณฑล
หมายถึง[-ทน] น. ตุ้มหู. (ป., ส.).
สร้อยระย้า
หมายถึงน. ชื่อตุ้มหูชนิดหนึ่งที่มีระย้าห้อยลงมา.
ระย้า
หมายถึงน. เครื่องห้อยย้อยเป็นพวงเป็นพู่. ว. ที่ห้อยย้อยลงมา เช่น ตุ้มหูระย้า โคมระย้า.
ก้าน
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้านตุ้มหู ก้านไม้ขีด; กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าว จาก.
ตุ้งติ้ง
หมายถึงน. ตุ้มหูชนิดหนึ่ง มีระย้าห้อย. ว. มีกิริยาท่าทางกระชดกระช้อย, กระตุ้งกระติ้ง หรือ ดุ้งดิ้ง ก็ว่า, อาการที่วัตถุเล็ก ๆ แกว่งไปแกว่งมา, ตุ๊กติ๊ก ก็ว่า.
กระเปาะ
หมายถึงน. รูปนูนกลม, เรียกสิ่งที่มีสัณฐานคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า กระเปาะ เช่น กระเปาะไข่ กระเปาะดอกไม้; ฐานที่ฝังเพชรพลอยเป็นหัวแหวนหรือตุ้มหู; เก็จ (ดู เก็จ); (วิทยา) ส่วนของหลอดแก้วที่พองออก จะกลมหรือรีก็ตาม.