ค้นเจอ 61 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระชอก

ตำ

หมายถึงก. ทิ่ม, แทง, เช่น หนามตำ; ใช้สากหรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงเช่นนั้นทิ่มลงไปอย่างแรงเรื่อย ๆ เช่น ตำข้าว ตำนํ้าพริก.

กระชอก

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. กระฉอก เช่น กระชอกชอกชล กระมลมลมาลย์. (ประชุมหนังสือเก่า ภาค ๒). (ไทยเหนือ ซอก ว่า ตำ, กระทุ้ง).

ตำหูตำตา

หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำตา ก็ว่า.

ขะแยะ

หมายถึงก. ตำเบา ๆ, ตำแซะ ๆ; เอาไหล่กระแทกเข้าไป.

ไม้ตีพริก

หมายถึงน. สากไม้ตำนํ้าพริก ใช้ตำกับครกดิน, สากกะเบือ ก็เรียก.

ปุก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.

จุดไต้ตำตอ

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังเอิญไปโดนเอาเจ้าตัวหรือผู้ที่เป็นเจ้าของเรื่องนั้นเข้าโดยผู้พูดหรือผู้ทำไม่รู้ตัว.

ตำข้าวสารกรอกหม้อ

หมายถึง(สำ) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทำพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.

ยุให้รำตำให้รั่ว

หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.

ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ

หมายถึง(สำ) ลงทุนไปโดยได้ผลประโยชน์ไม่คุ้มทุน, ใช้จ่ายทรัพย์ในทางที่ไม่เกิดประโยชน์, เสียทรัพย์ไปโดยไม่ได้ประโยชน์อะไร.

สาก

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตำอย่างหนึ่ง, คู่กับ ครก.

ข้าวตู

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ