ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มลัก, กระตุกกระติก, สลัก, ฮัก, ตรึก, เพลา, โพง, พระเพลา
ตัก
หมายถึงก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักนํ้า ตักแกง ตักดิน.
หมายถึงน. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง.
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. (ข. เภฺลา).
โพง
หมายถึงก. ตัก, วิด, เช่น โพงน้ำ. น. ชงโลง; ภาชนะสำหรับตักนํ้าในบ่อลึก ๆ, ถ้ามีคันถ่วงเพื่อให้เบาแรงเวลาตักขึ้น คันนั้นเรียกว่า คันโพง; ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว; เรียกแมวตัวผู้ขนาดใหญ่.
พระเพลา
หมายถึงขา ตัก
หมายถึงตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา
คด
หมายถึงก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ.
น้ำขึ้นให้รีบตัก
หมายถึง(สำ) มีโอกาสดีควรรีบทำ.
ฟาย
หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.
ทรงตัก
หมายถึง(ราชา) น. กระบวยสำหรับตักนํ้าอบ.
ตักน้ำรดหัวสาก
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล เช่น นํ้ารดหัวสาก สอนเด็กปากมาก เลี้ยงลูกใจแข็ง. (สุบิน กลอนสวด), ตักนํ้ารดหัวตอ ก็ว่า.
ตักน้ำรดหัวตอ
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล, ตักนํ้ารดหัวสาก ก็ว่า.