ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตะพัด, ตะพง, สะพัด, ตะโพง, กระเพลิศ, ตะพึด
ตะพด
หมายถึงน. ไม้ถืออย่างหนึ่งทำด้วยไม้รวกเป็นต้น ยาวประมาณ ๑ เมตร.
ไม้ตะพด
ตะเข้ขบฟัน
หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.
ลุ่น,ลุ่น ๆ
หมายถึงว. ด้วน, กุด, เช่น ไก่หางลุ่นเพราะถูกถอนขนหางหมด; ห้วน เช่น พูดลุ่น ๆ ไม่น่าฟัง; ควรมีประดับตกแต่ง แต่ไม่มี เช่น ตะพดหัวลุ่น คือ ตะพดไม่ได้เลี่ยมหัว ชกด้วยหมัดลุ่น ๆ คือ ชกด้วยหมัดล้วน ๆ ไม่ได้ใส่นวมเป็นต้น.
แพ่น
หมายถึงก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาว จะกลมหรือแบนก็ได้ ตีลงด้วยกำลังแรง เช่น เอาไม้ตะพดแพ่นหัว; พรวดพราด อุกอาจ เอื้อมอาจ หรือล่วงล้ำเข้าไปในที่ที่ไม่ควร เช่น แพ่นเข้าไปถึงหลังบ้าน. ว. อาการที่อุกอาจ เอื้อมอาจ หรือ ล่วงลํ้าเข้าไปในที่ที่ไม่ควร (ใช้ในลักษณะติเตียน).
เลี่ยม
หมายถึงก. ใช้โลหะเช่นทองคำ ทองเหลือง ตะกั่ว หุ้มโดยรอบที่ปลาย หรือหุ้มเป็นแนวไปตามริม ขอบ หรือปากของสิ่งต่าง ๆ มีถ้วยชามเป็นต้น แล้วกวดให้แนบสนิทเพื่อทำให้แข็ง กันสึก กันบิ่น ปกปิดตำหนิ หรือเพื่อความงาม เช่น เลี่ยมหัวตะพด เลี่ยมป้าน เลี่ยมถ้วย.